نقش معلم در تربیت از دیدگاه قرآن و نهج البلاغه

معلم به عنوان یکی از عوامل موثر در تعلیم و تربیت است. اما امروزه نقش تربیتی معلمان کم رنگ شده و بیش از تربیت، تعلیم و دادن اطلاعات به شاگردان مورد توجه معلمان قرار گرفته است. از آنجا که کاملترین و با ارزشترین منبع تربیت انسان، قرآن و بعد از آن نهج البلاغه است، لذا این پژوهش با هدف بررسی نقش معلم در تربیت، از دیدگاه قرآن و نهج البلاغه صورت گرفته است که در آن منظور از تربیت، همان تربیت دینی – اخلاقی می باشد. برای این منظور با استفاده از روش کتابخانه ای، از طریق مراجعه به قرآن و نهج البلاغه و سایر کتابهای مرتبط در این زمینه، اطلاعاتی جمع آوری گردیده و با شیو? توصیفی – تحلیلی، ویژگیهای معلم و نقش معلم درتربیت دینی – اخلاقی، بررسی شد. نتایج حاصل از این بررسی، بیانگر آن است که از دید قرآن و نهج البلاغه، معلم باید دارای ویژگیهایی همانند پیامبران باشد، تا بتواند تربیت دینی- اخلاقی کند، از جمله این ویژگی ها: توکل، صبر، گذشت، اخلاص، مهربانی، تواضع و فروتنی، صداقت، داشتن علم و عمل به آن و ... می باشد. با متصف شدن معلم به این خصایل است که می تواند نقش خود را در تربیت دینی – اخلاقی به شایستگی ایفا نماید، که این نقش ها عبارتند از: 1- نقش آموزشی معلم 2- نقش معلم در تقویت اراده و ایجاد شوق و رغبت، 3- نقش محبتی معلم، 4- نقش معلم در تقویت باور و یقین، 5- نقش معلم در بکارگیری روش های مناسب. واژگان کلیدی: تربیت دینی، اخلاقی – نقش معلم – ویژگیهای معلم- تربیت- قرآن- نهج البلاغه